Нутқ маданияти инсон тафаккурининг маҳсули бўлиб, жамият маданий тараққиёти ва миллат маънавий камолотининг муҳим белгисидир. Ўзбекистонда маънавий-маърифий ислоҳатлар давлат сиёсатининг устивор йўналиши деб эълон қилинган бугунги кунда нутқ маданияти масалалари ҳар қачонгидан ҳам долзарблик касб этади.
Барча соҳалар каби ўзбек тилимиз ва у билан боғлиқ муаммолар ҳам аста-секин ўз ечимини топмоқда. Хусусан, нутқ маданиятига доир масалаларни ҳал қилишда тилшунос олимларимизнинг меҳнатлари, изланишлари таҳсинга лойиқдир. Таниқли тилшунос олим Низомиддин Маҳмудовнинг «Тил», «Маърифат манзиллари» номли, Нусратилла Жумахўжанинг «Истиқлол ва она тилимиз» каби рисолалари ана шу соҳадаги изланишларнинг ёрқин мисолидир.