XX асрнинг 30-йилларидан бошлаб фольклор анъаналарига мурожаат этиш ўзбек адиб ва шоирлари ижодида ниҳоятда кучайди. Буларнинг энг олдинги сафида Ҳамид Олимжон борар эди. У Ҳамза, А.Қодирий анъаналарини давом эттириб, фольклордан озиқланишнинг ўзига хос йўлларидан борди. Шунинг учун унинг ижодий фаолиятида фольклор сюжетлари, қадимги ривоят ва афсоналарининг сеҳрли мотивларидан кўра қаҳрамонлик эпосининг маҳобатли руҳи, унинг муболағали тасвир усуллари, бадиий тасвир воситалари кўпроқ ўрин олганлиги кўзга ташланади