ЧИРКИН Василий Александрович

ЧИРКИН Василий Александрович (1884.12.8, Екатеринбург 1940.10.6, Тошкент) — реж. Ўзбекистонда хизмат кўрсатган санъат арбоби (1936). Москва филармониясининг драма синфини тугатган (1910). 1910—12 й. лар Москва Кичик театрида, 1917—23 й. лар Москва Ҳарбий театрида, 1924—34 й. лар ИвановоВознесенск, Курск, Брянск, Боку, Свердловск, Қозон театрларида ишлаган. 1934 й. Тощкентга келиб, Рус театри (ҳоз. Ўзбекистон рус академик драма театри) ташкилотчиларидан ва биринчи бадиий раҳбари бўлган. «Интервенция» (Л. Славин), «Аристократлар» (Н. Погодин), «Тубанликда» (М. Горький), «Телба кун, ёки Фигаронинг уйланиши» (П. Бомарше), «Отелло» (У. Шекспир), «Момақалдироқ» (А. Островский), «Ванюшин болалари» (С. Найдёнов), «Пётр I» (А. Толстой), «Бой ила хизматчи» (Ҳамза), «Ҳамлет» (У. Шекспир, М. Уйғур билан ҳамкорликда) каби спектаклларга реж. лик қилган. Юқори идеалларга ишонтиришга ҳаракат қилиш, ҳаёт ҳақиқатининг ёрқин театр шакллари билан уйғунлашиб кетиши, спектаклларга Вахтангов услубини сингдиришга уриниш Чиркин режиссурасига хос.