КЎКПАТОС ОЛТИН КОНИ

КЎКПАТОС ОЛТИН КОНИ — Ўзбе кистоннинг ғарбида Бўкантов тоғларининг жан. ён бағрида жойлашган кон. Палеозойнинг баъзи жойларда мезо-кайнозой даврига мансуб бўлган ҳосилалар билан ёпилган чўкинди, терриген-чўкинди ва вулканоген метаморфлашган жинслар мажмуидан ташкил топган. Йирик антиклиналь бурмаси ядросида архар ва кўкпатос свиталарига мансуб бўлган оҳактошлар жойлашган. Кўкпатос свитаси жинслари архар свитаси устида мос жойлашиб, турли сланецлар билан алмашиниб турадиган тиниқ, тўқ кулранг ва қора юпқа ва ўртача қатламли кремний ва кварцитларнинг линзаланган горизонталидан иборат. Свитанинг қалинлиги 500 м дан зиёд бўлиб, руда шу свитада мужассамланган. Ундаги асосий минераллар — концентра-торлар ва таркибида олтин бўлган арсенопирит ва пиритдир; олтиннинг бу рудалардаги миқдори тахминан тенг.

Кўкпатос олтин кони илк бор олтин кони сифатида Ю. В. Финкельштейн ва Ҳ. Р. Раҳматуллаевлар томонидан аниқланган. Кондаги эндоген рудалар қийин бойитилади, оксидланиш зонасида эса олтин, асосан, соф ҳолатда учрайди ва шу боис осонлик билан қазиб олинади. Кўкпатос олтин конидан фойдаланиш 1990—92 й. ларда бошланди.